Γένεση 1

1. Εν αρχη εποιησεν ο ΘεοςΘεος τον ουρανονουρανον και την γην.

2. Η δε γηγη ητο αμορφος και ερημος· και σκοτοςσκοτος επι του προσωπου της αβυσσου. Και πνευμα Θεου εφερετο επι της επιφανειας των υδατωνυδατων.

3. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Γενηθητω φωςφως· και εγεινε φωςφως·.

4. και ειδεν ο ΘεοςΘεος το φωςφως οτι ητο καλον· και διεχωρισεν ο ΘεοςΘεος το φωςφως απο του σκοτουςσκοτους·.

5. και εκαλεσεν ο ΘεοςΘεος το φωςφως, Ημεραν· το δε σκοτοςσκοτος εκαλεσε, ΝυκταΝυκτα. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα πρωτη.

6. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Γενηθητω στερεωμα αναμεσον των υδατωνυδατων, και ας διαχωριζη υδατα απο υδατωνυδατων.

7. Και εποιησεν ο ΘεοςΘεος το στερεωμα, και διεχωρισε τα υδατα τα υποκατωθεν του στερεωματος απο των υδατωνυδατων των επανωθεν του στερεωματος. Και εγεινεν ουτω.

8. Και εκαλεσεν ο ΘεοςΘεος το στερεωμα, ΟυρανονΟυρανον. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα δευτερα.

9. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Ας συναχθωσι τα υδατα τα υποκατω του ουρανου εις τοπον ενα, και ας φανη η ξηρα. Και εγεινεν ουτω.

10. Και εκαλεσεν ο ΘεοςΘεος την ξηραν, γην· και το συναγμα των υδατωνυδατων εκαλεσε, Θαλασσας· και ειδεν ο ΘεοςΘεος οτι ητο καλον.

11. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Ας βλαστηση η γηγη χλωρον χορτον, χορτον καμνοντα σπορον, και δενδρον καρπιμον καμνον καρπον κατα το ειδος αυτου, του οποιου το σπερμα να ηναι εν αυτω επι της γης. Και εγεινεν ουτω.

12. Και εβλαστησεν η γηγη χλωρον χορτον, χορτον καμνοντα σπορον κατα το ειδος αυτου, και δενδρον καμνον καρπον, του οποιου το σπερμα ειναι εν αυτω κατα το ειδος αυτου· και ειδεν ο ΘεοςΘεος οτι ητο καλον.

13. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα τριτη.

14. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Ας γεινωσι φωστηρες εν τω στερεωματι του ουρανου, δια να διαχωριζωσι την ημεραν απο της νυκτος· και ας ηναι δια σημεια και καιρους και ημερας και ενιαυτους·.

15. και ας ηναι δια φωστηρας εν τω στερεωματι του ουρανου, δια να φεγγωσιν επι της γης. Και εγεινεν ουτω.

16. Και εκαμεν ο ΘεοςΘεος τους δυο φωστηρας τους μεγαλους, τον φωστηρα τον μεγαν δια να εξουσιαζη επι της ημερας, και τον φωστηρα τον μικρον δια να εξουσιαζη επι της νυκτος· και τους αστερας·.

17. και εθεσεν αυτους ο ΘεοςΘεος εν τω στερεωματι του ουρανου, δια να φεγγωσιν επι της γης,.

18. και να εξουσιαζωσιν επι της ημερας και επι της νυκτος και να διαχωριζωσι το φωςφως απο του σκοτουςσκοτους. Και ειδεν ο ΘεοςΘεος οτι ητο καλον.

19. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα τεταρτη.

20. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Ας γεννησωσι τα υδατα εν αφθονια νηκτα εμψυχα και πετεινα ας πετωνται επανωθεν της γης κατα το στερεωμα του ουρανου.

21. Και εποιησεν ο ΘεοςΘεος τα κητη τα μεγαλα και παν εμψυχον κινουμενον, τα οποια εγεννησαν εν αφθονια τα υδατα κατα το ειδος αυτων, και παν πετεινον πτερωτον κατα το ειδος αυτου. Και ειδεν ο ΘεοςΘεος οτι ητο καλον.

22. Και ευλογησεν αυτα ο ΘεοςΘεος, λεγων, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε και γεμισατε τα υδατα εν ταις θαλασσαις· και τα πετεινα ας πληθυνωνται επι της γης.

23. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα πεμπτη.

24. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Ας γεννηση η γηγη ζωα εμψυχα κατα το ειδος αυτων, κτηνη και ερπετα και ζωα της γης κατα το ειδος αυτων· και εγεινεν ουτω.

25. Και εκαμεν ο ΘεοςΘεος τα ζωα της γης κατα το ειδος αυτων, και τα κτηνη κατα το ειδος αυτων, και παν ερπετον της γης κατα το ειδος αυτου. Και ειδεν ο ΘεοςΘεος οτι ητο καλον.

26. Και ειπεν ο θεοςθεος, Ας καμωμεν ανθρωπον κατ' εικονα ημων, καθ' ομοιωσιν ημων· και ας εξουσιαζη επι των ιχθυων της θαλασσης και επι των πετεινων του ουρανου και επι των κτηνων και επι πασης της γης και επι παντος ερπετου, ερποντος επι της γης.

27. Και εποιησεν ο ΘεοςΘεος τον ανθρωπον κατ' εικονα εαυτου· κατ' εικονα Θεου εποιησεν αυτον· αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους·.

28. και ευλογησεν αυτους ο ΘεοςΘεος· και ειπε προς αυτους ο ΘεοςΘεος, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε και γεμισατε την γην και κυριευσατε αυτην, και εξουσιαζετε επι των ιχθυων της θαλασσης και επι των πετεινων του ουρανου και επι παντος ζωου κινουμενου επι της γης.

29. Και ειπεν ο ΘεοςΘεος, Ιδου, σας εδωκα παντα χορτον καμνοντα σπορον, οστις ειναι επι του προσωπου πασης της γης, και παν δενδρον, το οποιον εχει εν εαυτω καρπον δενδρου καμνοντος σπορον· ταυτα θελουσιν εισθαι εις εσας προς τροφην·.

30. και εις παντα τα ζωα της γης και εις παντα τα πετεινα του ουρανου και εις παν ερπετον ερπον επι της γης και εχον εν εαυτω ψυχην ζωσαν, εδωκα παντα χλωρον χορτον εις τροφην. Και εγεινεν ουτω.

31. Και ειδεν ο ΘεοςΘεος παντα οσα εποιησε· και ιδου, ησαν καλα λιαν. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα εκτη.